Karta Zasięgu dla broni strzelającej ogniem bezpośrednim

Karta Zasięgu jest szkicem sektora ognia wyznaczonego strzelcowi. Zawiera ona informacje, które są pomocne w planowaniu i kontrolowaniu ostrzałów, wykrywaniu i atakowaniu celów oraz zaznajamianiu zmienników z sytuacją. Korzystanie z karty pozwala strzelcowi lub zmiennikowi szybko namierzyć i zaatakować cel.

OPIS

Karta Zasięgu jest zapisem informacji ogniowych dla danego rodzaju broni w danym sektorze ognia. Zapis ten ułatwia atak celu w dobrych lub ograniczonych warunkach widoczności. Karta jest podzielona na trzy obszary: nagłówek, obszar szkicu sektora, obszar danych.

Przykładowa trójobszarowa Karta Zasięgu (DA Form 5512-R)

PROCEDURY OGÓLNE

Zanim strzelec będzie w stanie przygotować KZ musi otrzymać pewne informacje. Informacje te zazwyczaj przekazuje strzelcowi dowódca. Powinno to być m.in.:

• Pozycja strzelecka
• Lewa i Prawa Granica Sektora Ognia (LGSO i PGSO)
• Najdalsza Linia Ataku (NLA)
• Ścieżki Podejścia (SP)
• Dozory – Punkty Referencyjne (PR) (łatwo rozpoznawalne i niezmienialne punkty charakterystyczne terenu).

Sektor ognia strzelca

NAGŁÓWEK

Północ Magnetyczna. Zorientuj Kartę Zasięgu z przydzielonym sektorem ognia. Użyj kompasu aby określić północ magnetyczną. Trzymając Kartę Zasięgu zorientowaną na sektor ognia narysuj w kratce Północ Magnetyczna strzałkę ją wskazującą.

Opis jednostki. Użyj oznaczeń oddziału, plutonu i kompanii. Nie nanoś żadnych oznaczeń dla jednostek znajdujących się wyżej w strukturze niż kompania.

Informacje nagłówkowe

OBLICZENIA

Wykorzystując mapę lub dostarczone przez dowódcę dane odległościowe wyznacz najdalszy punkt od wskazanej pozycji strzeleckiej do NLA.

Określ dystans i podziel go przez ilość okręgów na Karcie Zasięgu. Wynik zaokrąglij do najbliższych 10 metrów. Wpisz uzyskaną liczbę w obszar danych.

Określanie odległości pomiędzy okręgami

Przykład 1. Jeżeli odległość do najdalszego punktu ze wskazanej pozycji strzeleckiej do NLA wynosi 2000 metrów, to wtedy: 9 przedziałów w 2000 metrach = 222m. Zaokrąglamy do 220m. A więc każdy okrąg to 220 metrów.

Przykład 2. Jeżeli odległość do najdalszego punktu ze wskazanej pozycji strzeleckiej do NLA wynosi 1500 metrów, to wtedy: 9 przedziałów w 1500 metrach = 166,667m. Zaokrąglamy do 170m.

OPRACOWYWANIE OBSZARU SZKICU SEKTORA

Obszar szkicu sektora jest graficznym przedstawieniem sektora ognia strzelca (Rysunek B-5). Szkic sektora powinien być jak najwierniejszym odzwierciedleniem terenu ponieważ nabiera istotności w okresach ograniczonej widoczności.

Szkic sektora

Uwaga: Strzelec może mieć przydzielony więcej niż jeden sektor ognia. Wtedy stosuje się osobną Kartę Zasięgu dla każdego sektora.

Szkice.Szkic powinien pokrywać w miarę możliwości cały przydzielony obszar. Powinien być największy jak to tylko możliwe, ale nie należy przekraczać granicy ostatniego okręgu. Kiedy nanosimy duże naturalne obiekty (lasy, wzgórza, itd.) lub obiekty stworzone przez człowieka (budynki, mosty, itd.), należy narysować ich obrys i odpowiednio go oznaczyć (Rysunek B-5). Kiedy nanosimy na szkic obiekty znajdujące się w sektorze, należy je odpowiednio umiejscowić na lub blisko odpowiedniego okręgu w celu oznaczenia odległości do danego obiektu.

Uwaga: Nie należy próbować przedstawiać poziomic na szkicu.

Pozycja strzelecka strzelca. Pozycja strzelecka strzelca jest oznaczona czarną kropką w centrum najmniejszego okręgu Karty Zasięgu. Nanieś symbol Javelina na czarną kropkę aby zaznaczyć, że ta Karta Zasięgu odnosi się do Javelina.

Lewa i Prawa Granica Sektora Ognia. Lewe i prawe ograniczenie są wyobrażonymi liniami od pozycji strzeleckiej do określonego punktu w terenie (Rysunek B-6). Wykorzystaj, jeżeli to możliwe czynniki terenowe w celu określenia LGSO i PGSO. Inne rozpoznawalne obiekty takie jak budynki lub inne wzniesione przez człowieka struktury mogą być wykorzystane w tym celu. Obszar pomiędzy LGSO i PGSO określa sektor ogniowy strzelca lub inaczej – obszar odpowiedzialności. Linie są poprowadzone od pozycji strzeleckiej do NLA w obszarze kreślonych ograniczeń. Oznacz lewy punkt graniczny jako Nr 1, oznacz prawy punkt graniczny Nr 2 i zakreśl te cyfry okręgiem. Zapisz azymut i odległość do każdego punktu granicznego w obszarze danych.

Obszar prowadzenia ognia i Najdalsza Linia Ataku

Najdalsza Linia Ataku. NLA określa maksymalny skuteczny zasięg broni (Javelin) i ograniczenia wizualne strzelca w odniesieniu do terenu w wyznaczonym sektorze ognia.

• Jeżeli nie ma ograniczeń wizualnych, nanieś NLA wzdłuż ostatniego okręgu w obszarze szkicu sektora. Linia powinna łączyć lewy i prawy punkt graniczny sektora ognia.
• Jeżeli występują ograniczenia wizualne, to rysując NLA od lewej strony, poprowadź linię tuż przed przeszkodami terenowymi ograniczającymi widoczność aż do prawego punktu granicznego (wydłużając ją do pożądanego dystansu wszędzie tam gdzie jest to możliwe).

Ścieżki Podejścia. Ścieżki Podejścia oznaczają obszary, w których najbardziej prawdopodobne jest pojawienie się przeciwnika, lub jego przemieszczanie się przez te obszary. Ten obszar może być np. drogą, zboczem, ścieżką itp. Gąsienicowe i kołowe pojazdy niekoniecznie muszą mieć takie same ŚP. Poczynając od lewej a kończąc na prawej stronie ponumeruj obszary gdzie najprawdopodobniej pojawi się przeciwnik. Zacznij od numeru 3 ponieważ numer 1 i 2 są już wykorzystane do oznaczenia lewego i prawego punktu granicznego. Otocz każdy numer okręgiem. Wszystkie zidentyfikowane ŚP powinny mieć nadany indywidualny numer. Zanotuj azymut i odległość do każdego ŚP w obszarze danych.

Ścieżki Podejścia

Punkty Referencyjne (Dozory). Charakterystyczne obiekty terenowe oraz łatwo rozpoznawalne ludzkie budowle (np. rozgałęzienia dróg, budynki, mosty, itd.) wykorzystywane są jako PR. PR używane są do lokalizowania celów i naprowadzania na te cele bezpośredniego lub pośredniego ostrzału. Standardowo w obszarze prowadzenia ognia powinien być przynajmniej jeden PR – ale nie więcej niż trzy. Ponumeruj każdy PR i otocz ten numer okręgiem. Zacznij od najmniejszej dostępnej liczby, która została po oznaczeniu ŚP. Na rysunku B-8 znajdującym się poniżej są zaznaczone dwie SP i dwa PR. W tym przypadku liczby 5 i 6 są przyporządkowane PR. Zanotuj azymut i odległość do każdego PR w obszarze danych.

Punkty Referencyjne (Dozory)

Martwa Strefa. Martwa Strefa (MS) to obszar w sektorze ognia strzelca oraz w zasięgu rażenia jego uzbrojenia, który nie może być przez niego ani obserwowany, ani nie może być prowadzony skuteczny bezpośredni ogień do celów się w nim znajdujących. Każdy obszar, który nie jest widoczny przez strzelca rozpatrujemy jako Martwą Strefę. Budynki, drzewa, wzgórza lub inne obiekty terenowe mogą utworzyć MS. Zakreśl te obszary poprzecznymi liniami aby wskazać istotne MS w sektorze ognia. Te obszary mogą być następnie określone jako obszary przeznaczone do ostrzału pośredniego.

Martwe Strefy

Punkt Referencyjny Strzelca (PRS). Punkt Referencyjny Strzelca służy jako punkt odniesienia podczas zastępowania na pozycji jednej jednostki przez drugą. Strzelec znajduje niedaleki rozpoznawalny obiekt terenowy (szczyt wzniesienia, połączenie dróg, itd.) na prawo, lewo albo z tyłu swojej pozycji i wykorzystuje go jako swój PRS. Oznacz swój PRS i narysuj strzałkę pomiędzy nim i swoją pozycją strzelecką. Kierunek strzałki określa jaki azymut wykorzystać aby znaleźć pozycję strzelecką. ). Zanotuj azymut i odległość w obszarze danych.

Punkt Referencyjny Strzelca i pozycja strzelecka.

OBSZAR DANYCH

Wypełnij OBSZAR DANYCH tak jak pokazano poniżej. Rysunek pokazuje przykładową, wypełnioną Kartę Zasięgu dla Javelina.

Karta Zasięgu Javelina – obszar danych

1. IDENTYFIKACJA POZYCJI. Główna i zapasowa
2. DATA. Zaznacz tylko dzień i miesiąc.
3. UZBROJENIE. Wpisz Javelin.
4. NR (numer). Wykorzystaj liczby 1 i 2 aby oznaczyć lewy i prawy punkt graniczny. Korzystając z kolejnych liczb oznacz SP a później PR.
5. KIERUNEK/ODCHYLENIE. Zapisz tylko KIERUNEK w stopniach dla danej pozycji. Skreśl słowo ODCHYLENIE bo nie będzie potrzebne.
6. WZNIESIENIE. Przekreśl słowo WZNIESIENIE bo nie będzie potrzebne. Przekreśl całą kolumnę.
7. ZASIĘG. Odległość jest szacowana w metrach od wyznaczonej pozycji strzeleckiej do celu albo miejsca ataku celu. Najdokładniejszy sposób aby oszacować odległość to użyć dalmierza laserowego.
8. AMUNICJA. Przekreśl słowo AMUNICJA bo nie będzie potrzebne. Przekreśl całą kolumnę.
9. OPIS. Wypisz nazwę rzeczy oznaczonej danym numerem w polu NR (np. droga, skrzyżowanie, stodoła, kościół, itd.). Jeżeli obiekt jest PR, dopisz numer własny tego PR (np. AB1670). Jeżeli jest to lewy lub prawy punkt graniczny, to wpisz LPG lub PPG.
10. UWAGI:
    • a) Zapisz każdą informację, która uważasz, że jest istotna w zrozumieniu wypełnionej Karty Zasięgu.
    • b) Zapisz tu informacje na temat PRS, jeżeli nie ma na to wystarczająco dużo miejsca w obszarze danych.

Przykład wypełnionej Karty Zasięgu dla Javelina

PROWIZORYCZNA KARTA ZASIĘGU

Prowizoryczna Karta Zasięgu jest konstruowana w sytuacji kiedy formularz jest niedostępny. Przygotowanie prowizorycznej Karty Zasięgu jest analogiczne do przygotowania standardowej KZ. Strzelec może użyć czegokolwiek do rysowania – wystarczy, że będzie się nadawało do zapisu . Dobrym przykładem może być puste pudełko po MRE.

Prowizoryczna Karta Zasięgu.

Do pobrania: Formularz Karty Zasięgu

Źródło: Global Security

Przydatna aplikacja na smartfona z androidem: Range Card

Opracowali: FIA Agapow, FIA Yahoo