Jedną z najważniejszych cech dzisiejszego pola walki jest mobilność. Utrzymanie jej na wysokim poziomie ma znaczący wpływ na osiągnięcie wyznaczonych celów. Zadania charakteryzujące się takim dynamizmem są często przydzielane piechocie zmotoryzowanej i zmechanizowanej.
W tym artykule przedstawimy jedno z głównych zagadnień dotyczące takich struktur, czyli jak należy spieszać piechotę z pojazdu w wariancie wymuszonym.
1.0 Informacje ogólne
1.1. Istnieją dwa rodzaje spieszania z pojazdu:
- wymuszone
– w kontakcie ogniowym z przeciwnikiem - planowane
– bez kontaktu ogniowego
1.2. Jeżeli nie zostały podane instrukcje dotyczące sposobu raportowania (np. o kontaktach), standardem jest, że droga i kierunek w którym poruszał się pojazd wyznacza godzinę „12”.
Meldunki należy składać głośno, ze względu na warkot silników czy prowadzony ogień, w formie:
- wróg / przyjaciel
- godzina
- dystans
- ilość
1.3. Kluczowe jest stałe utrzymywanie kontaktu radiowego przez oddział znajdujący się
w przedziale desantowym oraz spieszającą się piechotę z dowódcą pojazdu.
1.4. Normalnym zjawiskiem jest chwila dezorientacji po spieszeniu się z pojazdu opancerzonego, przede wszystkim z powodu braku możliwości pełnej obserwacji otoczenia w czasie jazdy. Dlatego ważne jest opanowanie i przestrzeganie procedury desantu z elementami ubezpieczenia.
1.5. Dowódca drużyny przed rozpoczęciem działań nadaje każdemu żołnierzowi mu podległemu numer,
w oparciu o który będzie działał w trakcie wyładunku i załadunku. W przypadku strat, na najbliższym postoju, dowódca ma obowiązek zreorganizować sekcje i nadać numery od nowa.
2.0 Zasady postępowania przy załadunku desantu
2.1. Dowódca Konwoju wybiera punkt w którym ma nastąpić załadunek piechoty do pojazdu, tzw. Punkt Załadunkowy (PZ), podaje koordynaty PZ obsłudze pojazdów oraz desantowi i wyznacza czas spotkania.
2.2. W PZ piechota dokonuje załadunku zgodnie z odpowiednią procedurą.
2.3. Dowódca konwoju sprawdza stan załadunku, po jego zakończeniu ustala kierunek i kolejność poruszania się konwoju.
2.4. Dowódcy sekcji / plutonu składają raport do sztabu któremu podlegają.
3.0 Zasady bezpieczeństwa podczas transportu
3.1. Piechota zajmując miejsca powinna mieć zabezpieczoną broń, co powinno być sprawdzone przez dowódcę.
3.2. Siadając w pojeździe żołnierz ustawia zabezpieczony karabin między nogami, opierając kolbę o podłogę, lufę mając skierowaną ku górze.
3.3. Jeżeli istnieje taka możliwość należy zapiąć pasy bezpieczeństwa.
3.4. Jeżeli znajdujemy się w pojeździe opancerzonym, powinniśmy mieć założony hełm, zabezpieczając się w ten sposób przed przypadkowymi urazami głowy.
4.0 Procedura załadunku na pojazd
4.1. Podejście do pojazdu (obrona okrężna w pobliżu włazu).
4.2. Komenda do załadunku powinna brzmieć: „ZAŁADUNEK, 1 i 2 na pozycje
ubezpieczeniowe”. Zajęcie pozycji ubezpieczenia musi zostać potwierdzone.
4.3. Dowódca wydaje komendę podając ostatnie numery o rozpoczęciu załadunku, np:
„6 i 5 do załadunku”. Wyznaczeni podbiegają do pojazdu i otwierają drzwi, wsiadają do środka w kolejności swoich numerów głośno je podając. Należy zaznaczyć, że dąży się do tego, że po spieszeniu dowódca ma znaleźć się w środku formacji. Oznacza to, że do pojazdu wchodzi jako drugi, z przedostatnim numerem (w przypadku desantu na poziomie sekcji/drużyny).
4.4. Pozostała część sekcji / drużyny przystępuje do załadunku w odpowiedniej kolejności, też to zgłaszając poprzez głośne podanie swojego numeru. Ostatni wsiadający krzyczy: „Ostatni!” – na ten sygnał 1 i 2 wzajemnie się osłaniając wsiadają do pojazdu i zamykają drzwi.
4.5. Dowódca desantu daje kierowcy sygnał: „Załadowani, można ruszać!” (reszta drużyny powinna do końca załadunku zachować ciszę dla łatwiejszego przepływu komend). Pojazd dopiero wtedy może ruszyć i działać dalej zgodnie z komendami swojego dowódcy (czy też dowódcy konwoju).
5.0 Procedura spieszenia piechoty
5.1. Dowódca Konwoju wybiera punkt w którym na nastąpić wyładunek z pojazdu, tzw. Punkt
Wyładunkowy (PW).
5.2. Dowódca Konwoju wydaje rozkaz do spieszenia piechoty w PW. W przypadku śmierci dowódcy konwoju, komenda przechodzi na następnego po linii dowodzenia:
- Daje ostrzeżenie o czasie w jakim odbędzie się wyładunek w postaci np:
„Przygotowanie do desantu czas 1 minuta!”. - Wskazuje jaką broń ma zabrać oddział np: „Bez wyrzutni ziemia-powietrze, wszystkie KM’y” itp.
- Wydaje rozkazy dla każdego podległego mu pojazdowi działając w oparciu o kryptonimy lub numery pojazdów, wskazuje miejsce wyładunku np: „CHARLIE2, desant godzina 2, 100 metrów, po zacienionej stronie wzgórza.”
5.3. Dowódcy drużyn i sekcji przekazują ostrzeżenie o wyładunku i ich czasie oraz przekazują ostatnie rozkazy podległym sobie żołnierzom, instruując ich w jaki sposób będzie przeprowadzany desant: na LEWO / PRAWO czy w TYŁ ( jeżeli dowódca nie wydał innego polecenia przyjmujemy, że wykonuje się desant w TYŁ).
5.4. Kierowca podjeżdża pojazdem do wskazanego punktu wyładunkowego i ustawia pojazd w taki sposób (pod kątem lub całkowicie bokiem w stronę przeciwnika), który zapewnia elementowi spieszanemu jak największą zasłonę.
5.5. Strzelec pokładowy będący częścią załogi pojazdu lub wyznaczeni ludzie z transportowanej sekcji w międzyczasie prowadzą obserwację przedpola i w razie konieczności otwierają ogień wspierający.
5.6. Kierowca zatrzymuje pojazd.
5.7. Dowódca drużyny daje rozkaz do spieszenia piechoty poprzez komendę:
„Uwaga: Desant w TYŁ – DESANT, DESANT , DESANT!” Wysiadamy dopiero na trzecie słowo DESANT.
5.8. Zespoły ogniowe wysiadają z transportera działając według procedury desantu. Następnie sekcje łączą się w drużyny i przystępują do wykonywania powierzonego im zadania.
5.9. Pojazdy po spieszeniu piechoty utrzymują osłonięta pozycję i prowadzą obserwację przedpola, wspierając piechotę ogniem z broni pokładowej.
5.10. Dowódcy sekcji / plutonu składają raport do sztabu któremu podlegają.
5.11. Wszyscy żołnierze oddziału obserwują przedpole w celu wykrycia nieprzyjaciela i czekają na rozkazy.
5.12. Dowódcy drużyn i sekcji korygują pozycje zajmowane przez swoich żołnierzy (jeżeli zachodzi taka konieczność).
6.0 Desant w TYŁ
6.1. Procedura desantowania, którą realizuje się w przypadku braku możliwości ustawienia się pojazdu burtą w kierunku przeciwnika lub w przypadku jego uszkodzenia.
6.2. 1 i 2 zajmują stanowiska do ubezpieczenia. Ważne, żeby pierwsza dwójka zajęła pozycję w taki sposób, żeby nie eksponować swoją sylwetką poza obrys pojazdu.
6.3. Kolejni żołnierze wyskakując z pojazdu uzupełniają obronę okrężną. Ostatnia osoba jest odpowiedzialna za zamknięcie włazu desantowego.
7.0 Desant na LEWO/PRAWO
7.1. Procedura desantowania, realizowana po odpowiednim usytuowaniu pojazdu bokiem w stronę przeciwnika. Desant ma wtedy dużo miejsca na schowanie się za pancerzem.
7.2. 1 otwiera właz i zajmuje pozycję ubezpieczeniową w kierunku przeciwnika.
7.3. 2 wyskakuje z pojazdu i przyjmuje pozycję ubezpieczeniową w kierunku odwrotnym do przeciwnika, ustawiając się tak, żeby było miejsce między nim a pojazdem.
7.4. Pozostała część desantu zajmuje pozycje wzdłuż burty pojazdu, 3 zajmuje pozycję strzelecką na samym przodzie.
7.5. Ostatnia osoba z desantu zamyka właz krzycząc: „Ostatni!” i dołącza do pozostałych.
7.6. Na komendę dowódcy 1 dołącza.
8.0 Desant FRONT
8.1. Procedura desantowania przy kontakcie z tyłu.
8.2. Pierwsza dwójka wyskakuje i zajmuje pozycje strzeleckie.
8.3. Druga dwójka przebiega wzdłuż burt pojazdu i zajmuje pozycje ubezpieczeniowe tak, żeby między nimi a burtą była przestrzeń umożliwiająca przebiegnięcie pozostałym członkom sekcji/drużyny.
8.4. Ostatni zamyka właz i dołącza na przód pojazdu.
8.5. Pierwsza dwójka dołącza i uzupełnia obronę okrężną.
9.0 Desant z pojazdu nieopancerzonego(bez tylnego włazu)
9.1. Procedura desantowania co do której trzeba zastosować odpowiednie rozmieszczenie ekwipunku w pojeździe, umożliwiające przejście przez wnętrze pojazdu z jednej na drugą stronę, aby wykorzystać burtę pojazdu jako osłonę.
9.2. Pierwsza dwójka zajmuje pozycje skrajnie z przodu i z tyłu pojazdu.
9.3. Druga dwójka przechodzi przez wnętrze pojazdu i uzupełnia obronę okrężną.
9.4. Strzelec broni pokładowej ewakuuje się z pojazdu tylko w przypadku ostrzału z granatników ppanc.
Opracowali:
FIA Agapow
FIA Skoczek
FIA ufoman